Djangan Loepah! - Inburgeringscursus voor Indische Nederlanders 1950 style

`Djangan Loepah' ('niet vergeten') was een losbladig gestencild boekje dat 'gerepatrieerden' uit Nederlands Indië na aankomst in Nederland toegezonden kregen.

In het boekje stonden opvoedkundige adviezen, instructies, wijsheden, geldtips etc. Een `inburgeringscursus' 1950 style. Zachte spruitjes. Taaie andijvie. Kruimige aardappels. Suddervlees met vetjes. Brrrr.

Het boekje werd geschreven door nederlandse huishoudschool-leraressen ^[2] die absoluut geen binding hadden met Indië en geen flauw benul hadden van leven en leefwijze van de bevolkingsgroep die daar vandaan kwam.

Door het kinderachtige taalgebruik en de betuttelende inhoud was het boekje vaak een belediging voor de mensen voor wie het bedoeld was. Zo werd er uitleg gegeven over 'Nederlandse familiefeesten'. Sinterklaas, kerstmis en Koninginnedag werden al voor de oorlog in Indië gevierd.

Verloren zielen zullen dit opvatten als elementen van de 'hollandse cultuur' die aan de basis ligt van hun hollandse 'identiteit'. En zonder dat ja. Wie ben je dan. Zoals de sint die 'een echte hollandse' figuur is geworden, ook al komt hij uit Spanje. En natuurlijk is het 'gezellig'.